افعال بي كسخيره در چشمانت، نقض قانون جاذبه است و افتادن از چشم هايت، سقوط يك احساس.براي وصف حضور بي چون و چراي تو، "آرايه" كم مي آورد تو را .من به جاده ها بدهكار رفتن نيستم اما به "قصد" رسيدن به "مقصد" يك "ميم" كـــــــــم دارم .براي مني كه سايه ام از صاحبش فرار مي كند ،شايد چون مقــّلد با ايماني براي صاحب بي كتاب اش نيست ،اما چرا؟! نفهميده كه شاعر "رسالت" دارد نه "رساله" .
#سپهر_عسگري
- دوشنبه ۰۶ شهریور ۹۶ | ۰۱:۲۲ ۳ بازديد
- ۰ نظر